Gerek ülke ve bölgelerdeki yerel halkın ihtiyaçlarını yerinde tespit etme gerek özgün proje üretme gerekse empati duygusunu güçlendirme noktasında WEFA olarak ülke ziyaretlerini oldukça faydalı buluyor ve büyük bir önem atfettiğimiz bu ziyaretleri senenin belli zamanlarında -çeşitli ülkelere- gerçekleştiriyoruz. Ziyaret ettiğimiz ülkelerde adak, akîka ve şükür kurbanı kesiyor, bölgedeki ihtiyaç sahiplerine dağıtıyoruz. Yetimlerle ve aileleri ile bir araya geliyoruz. Yetim Sponsorluğu sistemiyle yetimlere destek veren hayırseverlerin bağışlarını yetimlere teslim ediyoruz. Yetim çocuklarımızı evlerinde ziyaret ediyor, aileye zekât ve gıda yardımı yapıyoruz. Bununla birlikte inşası tamamlanan su kuyularının açılışını yapıyor, yeni su kuyuları için yer tespitinde bulunuyoruz. Daha önce hizmete sunduğumuz su kuyularının denetimini de bu esnada gerçekleştiriyoruz. Öte yandan bölgede inşası tamamlanan kalıcı eserlerin de resmî açılışını yapıyoruz.

Bununla birlikte ramazan, kurban ve kış yardımlarımız çerçevesinde de çeşitli ülke ve bölgelere ziyaretler gerçekleştiriyor, bölgedeki ihtiyaç sahiplerine hayırseverlerin yardımlarını ulaştırıyoruz.

Ülke ziyaretlerimizde bize eşlik eden WEFA gönüllülerimizin duygu ve düşüncelerini sizler için derledik.

“Sahip Olduğumuz Nimetlerin Sadakasını Vermeliyiz.”

“Ülke gözlemcisi olmak, yardım çalışmalarının bizzat içinde yer almak yardımlaşma konusunda daha da şuurlu olmama vesile oldu. İçinde yaşadığımız şu dünyada aslında ne kadar da çok ihtiyaç sahibi insan var. Afrika’da edindiğim tecrübeler sonucunda günlük hayatımızda ne kadar boş işlerle uğraştığımızı ve sahip olduklarımız için Rabbimize şükretmekte ne kadar da cimri davrandığımızı fark ettim. Kâinata ve insanlığa sunduğu tüm nimetler için Rabbimize şükürler olsun. Allah’a olan şükrümüzü ise -zannımca-ihtiyaç sahiplerini gözeterek, onlara yardımda bulunarak eda edebiliriz. Afrika’da yaşadıklarım âdeta ufkumu açtı diyebilirim.” (2021/Benin, Mehmet Öztürk)

“Yardım çalışmalarımız esnasında bir teyzemizle tanıştım. Eşi vefat etmiş. İki evladıyla kıt kanaat geçinen teyzemizle uzun uzun sohbet ettik. Zaman zaman duygusal anlar da yaşandı. En sonunda mutluluğa dönüştü gözyaşları. Bu sevinç gözyaşlarında tüm hayırseverlerin payı var. Her evde başka bir hikâye var. Emeği olan ve iyilik için kalbi atan herkese binlerce kez teşekkür ederim. (2021/Türkiye, Aydın Arslan)

KURBAN BAĞIŞI

TIKLAYINIZ
TIKLAYINIZ

“Akşama ziyafet var. Çocuklarım çok sevinecek.”

“Zekât ve kurban yardımlarımızı götürmek amacıyla yetim ailelerini ziyaret ettik. Tek göz odada kalıyorlardı. Yardımlar için her ne kadar sevinmiş olsalar da mahcup bakışları vardı.” (2021/Tanzanya, Sezgin Maden)

“Tek odalı bir evde yaşayan yetim ailemizi ziyaret ettik. Yetim çocuğumuzun annesinin söylediği sözler beni derinden etkiledi. ‘Biz bugün çok zenginiz. Bize et getirdiniz. Ne mutlu bize. Zekât parasının bir kısmıyla pirinç de alırım. Akşama ziyafet var. Çocuklarım çok sevinecek. Bu seneki ilk et ziyafetimiz olacak.’ O an bir kez daha anladım ki yapmamız gereken daha çok işimiz var. (2021/Tanzanya, İbrahim Ural)

 

KURBAN KAMPANYASI AYRINTILI BİLGİ

TIKLAYINIZ
TIKLAYINIZ

“İyiliği bırakmamalıyız.”

“İyiliği bırakmamalıyız. Eğer bizler iyilikten vazgeçersek bir çocuğun yaşama dair umudunu yitirmesine, yardım bekleyen ailelerin ve hastaların kendilerini yalnız hissetmelerine sebep olacağız. İyiliğe sımsıkı sarılmalıyız ki bir çocuğun umut dolu yarınları, bir hastanın şifası, bir annenin umudu olalım.” (2021/Arnavutluk, Fatmanur Kaya)

“Yardım çalışmalarında yer almak bana çok iyi geldi.”

 “6 yaşındaki oğlumdan daha önce hiç ayrılmamıştım. ‘Nasıl olur? Nasıl yapabilirim?’ diye düşünürken, nasibimde varmış ki Arnavutluk’taki yardım çalışmalarında ben de yer aldım. Hayatımın en güzel tecrübesi oldu. İçimde büyük sıkıntıların olduğu; kendimi çok çaresiz hissettiğim bir dönemdi. Yardım çalışmalarında yer almak bana çok iyi geldi. Dağıtımlar esnasında çocukların gözlerindeki ışıltıları gördüm. Çocukların yaşam koşullarına şahit olunca ne kadar şükürsüz olduğumuzu anladım. Dilerim daha pek çok yardım çalışmasına katılabilirim. İnsan bu tür faaliyetlerin içinde yer aldıkça bu dünya için ne kadar boş şeylere üzüldüğünü ne kadar gereksiz şeyleri dert ettiğini daha da iyi anlıyor. (2021/Arnavutluk, Handan Yalçıntaş)

“Bağışçıların emanetlerini kendi ellerimizle ihtiyaç sahiplerine ulaştırdık. Kurban Bayramı’nda yetim çocuklara, muhtaç ailelere aynı zamanda ev eşyası yardımında da bulunduk. Yetim çocuklara hediyeler verdik. Kurban Bayramı’nı Bosnalı kardeşlerimizle geçirmek, onların mutluluğuna şahit olmak benim için güzel bir tecrübeydi.” (2020/Bosna-Hersek, Emre Köylüoğlu)

“Kurban Bayramı’nı Tanzanya’daki kardeşlerimizle geçirdik. Yetim çocuklarımıza bayramlıkları bizzat kendimiz takdim ettik. Hepsi çok mutlu oldular. Birlikte oyunlar oynadık. Beraber eğlendik. Daha önce çok kez ülkelere gözlemci olarak katılmıştım. Bizleri bekleyen, bizlere umut bağlayan nice yoksullar var dünyada. WEFA ekibiyle beraber bu kardeşlerimize yardım ulaştırmaya, gönüllü olarak yardım faaliyetlerine destek vermeye devam edeceğim.” (2020/Tanzanya, Cumali Keleş)

“Eski bir dost gibi karşılandık.”

“Kurban gözlemcisi olarak ilk defa Bosna-Hersek’e gittim. Eski bir dost gibi karşılandık. Savaştan etkilenen aileleri ve yetimlerimizi evlerinde ziyaret ettik. Samimi bir muhabbet ile kalplerini ve kapılarını açtılar. Eminim ki biz yardım amaçlı orada bulunmasaydık bile bizleri aynı içtenlikle karşılayacaklardı. Bu güzel duyguyu iliklerimize kadar hissettik. Kurban Bayramı’nın kurban eti yardımından çok daha fazlası olduğunu yaşayarak tecrübe ettik.” (2020/Bosna-Hersek, Ali Mehdi Zorlu)

“Bir umutla Kurban Bayramı’nı bekliyorlar.”

“Kurban Bayramı’nda ilk defa Benin’e kurban gözlemcisi olarak gittim. İnsanlar yoksulluk içinde yaşıyorlar. Sene de bir defa da olsa et yiyebilmek için bir umutla Kurban Bayramı’nı bekliyorlar. Benin’in bir köyünde yoksul bir aileyi ziyaret ettik. Yaşadıkları yer içler acısıydı. Evde yaşlı bir amca da vardı. Aileye kurban eti verdiğimizde yaşadıkları o sevinci, o mutluluğu tarif edemem. İşte o anda aklıma bizim hayatımız geldi. Varlık içinde yaşadığımız; ama sahip olduklarımıza ne kadar da az şükrettiğimiz. Benin yolculuğum boyunca daha pek çok etkileyici şey yaşadım. Böylesi anlamlı bir yardım çalışmasında yer almama vesile olan WEFA’ya bir kez daha teşekkür ederim. Köklü bir kurum olan WEFA’nın güvenilir ve şeffaf bir kurum olduğunu bizzat görerek bir kez daha anladım.” (2019/Benin, Mutlu Çalışkan)

“Başka ülkelerde de yardım çalışmalarına katılmıştım. Ama Arakan benim için çok farklıydı. O günden beri Arakan’daki o insanların durumu, çaresizlikleri aklımdan hiç çıkmıyor. Etrafımdaki herkese o insanlardan bahsediyor, Arakan’ın durumunu anlatıyorum. ‘O insanlar için daha fazla ne yapabilirim?’ diye düşünüyorum.” (2017/Bangladeş-Arakan Mülteci Kampı, Orhan Şahin)

 

“Ne güzel duygu; faydalı olmak…” 

“Bunca yıllık ömrümün en güzel, en anlamlı, en sevinçli ve en duygusal günlerini kara tenli, kara bahtlı, güler yüzlü insanların olduğu Tanzanya’da yaşadım. Bu benim ilk Afrika ziyaretimdi. Kısaydı ama; bu bir hafta bana çok şey öğretti. Öğrendim… Ufacık şeylerle dahi mutlu olunabileceğini, saadetin varlıkta değil de hamd ve şükür de gizlendiğini. Tevekkülün ne büyük bir huzur nimeti olduğunu. Büyük bir yokluk içerisinde dahi Allah’a şükürle ve ibadetle yakalamışlardı huzuru. Çocuklara şeker dağıtırken şekerini alan gidiyor ve ikinci şekeri vermek istediğimizde ya şeker almayanı gösteriyor ya da alıp şeker almayan arkadaşına veriyor. Ne güzel kardeş onlar. Paylaşmak, kardeş olmak, vermek, Allah rızası için koşturmak… Ne güzel duygu; faydalı olmak… (2018/Tanzanya, Rabia Sefi)

 “Omuzlarımda büyük bir sorumlulukla geri döndüm.”

“Yolculuğa çıkarken çok heyecanlıydım. ‘Beni orada neler bekliyordu?’, ‘Nelerle karşılaşacaktım?’ ve ‘Hangi hayat hikâyelerine tanıklık edecektim?’ bilmiyordum. Bildiğim tek şey vardı: O da tamamen farklı bir dünyaya gittiğim. Omuzlarımda büyük bir sorumlulukla geri döndüm. Burkina Faso’dan; ama anladım ki artık hiçbir günüm bu kardeşlerimizi düşünmeden geçmemeli. Bu güzel insanlara yapılan yardımlar devam etmeli. Ve bizler bu yüzden daha çok çalışmalı ve daha çok gayret etmeliyiz. Çünkü bu insanların umudu biziz.”  (2018/Burkina Faso, Emra Yalçın)

kurban yardımı

“Dakka’da destek verdiğimiz yetimlerimizi ziyaret etiğimizde âdeta baba-evlat buluşması gibi bir an yaşandı. O masum yavrularımız bizi görünce çok mutlu oldular. Yetimlerimizden biri ‘Ne olursunuz, bizi bırakmayın!’ dediğinde gözlerimiz doldu, yüreklerimiz yandı. Onlar anne ve babalarını kaybetmişler. Bizi de kaybetmek istemiyorlar. Bizleri anne-babaları yerine koyuyorlar. Bu bizler için büyük bir gurur olduğu kadar aynı zamanda da büyük bir sorumluluk. Bu çocuklarımızın sevgiye, merhamete ihtiyacı var. Bizlerin daha çok çalışması gerektiğini o zaman bir kez daha anladım.” (2018/Bangladeş, Hasan Özdemir)

“Onların mutluluğu beni de heyecanlandırdı.”

“Yetimler geleceğimizi öğrenince hazırlık yapmışlar. Müzikler eşliğinde büyük bir sevinçle karşıladılar bizi. Hepsi sarı papatya gibiydi. Onların mutluluğu beni de heyecanlandırdı. Ne yapacağımı bilemedim. Yetimlerle ve anneleri ile birlikte yemek yerken dikkatimi bir yetim annesi çekti. Kadın önündeki tepside bulunan eti hiçbir şeye sarmadan öylece çantasına koydu. Onu gördüğümü fark edince aslında çok mahcup oldu. O kadının mahcup bir hâlde o eti çantasına öylece koyması beni çok etkiledi. Hem kendimden utandım hem de “Yokluk burada bu kadar mı?” diye sordum kendi kendime. Anladım ki bizlere çok iş düşüyor. Bizler boş oturmamalıyız. Sabah uyanınca ‘Allah’ım! Bana bugün yardım yapmayı nasip et.’ diye dua etmeliyiz ve bizi bekleyen insanlar için çok çalışmalıyız. (2018, Tanzanya, Aydanur Derindere)

“Daha yola çıkmadan başlamıştı heyecanım. ‘Ümmet bilincini onlara yansıtabilecek miydik?, ‘İyi ki geldiniz!’ diyecekler miydi bizim için?’ hep bunun gibi sorular vardı aklımda. Yerel halkın medreseye ihtiyacı olduğunu öğrendik. Hemen orada medreseyi Stadtallendorf ve Elsenfeld gönüllüleri olarak yapacağımızın sözünü verdik. Bunun haberini alan oradaki o güzel insanlar hep bir ağızdan salavatlar getirerek sevinçlerini dile getirdiler. Çok etkilendim. Ertesi gün bizi çok güzel bir yere götürdüler. Yaşlı, genç, çocuk herkes rengarenk giyinmiş orada bizi bekliyordu. Ne olduğunu ilk başta anlayamadım. Sonradan anladım ki orası yeni medreseyi yapacağımız bölge. Medresenin temelini orada atmış olduk. İnsanların sevinçleri görülmeye değerdi.” (2018, Tanzanya, Havva Çil)

“Evlerine belki de ilk defa et girecekti.”

“Sargodha Kız Yetimhanesini ziyaret ettik. Orada bulunan yetimler bizlere sürekli isimlerini hatırlattılar. Yetimler kendilerini unutmamızı hiç istemiyorlardı. Yardım dağıtımı yaparken 70 yaşlarında bir teyze dikkatimi çekti. Çocuklara verdiğimiz gibi o teyzeye de balon vermiştik. Yaşlı teyzenin sevinci görülmeye değerdi. Adak, akîka kesiminden sonra etleri hazırlayıp oradaki ihtiyaç sahiplerine dağıtmaya başladığımızda yaşlı, genç, çocuk yüzlerce insan et alabilmek için uzun kuyruklar oluşturmuştu. Evlerine belki de ilk defa et girecekti. Onların o sabırlı bekleyişi beni derin düşüncelere sevk etti.” (2017/Pakistan, Kazım Erdemli Coşkuner)

“Sargodha Kız Yetimhanesinde yetimlere çikolata, şeker gibi onların sevecekleri yiyeceklerden dağıtıyorduk. Ama fark ettim ki yetimler onlara verdiğimiz yiyeceklerden ziyade bizim orada olmamıza seviniyorlar. Bu beni çok etkiledi. Dönüşte vedalaşırken çok duygusal anlar yaşadık. Yetimlerin hepsi ağladı. Gitmemizi istemediler. Bir yetim kız geldi yanıma. Bana ‘Almanya’daki annem ve babam nasıllar?’ diye sordu. Kendisine sponsor olan aileyi kendi anne ve babası gibi görmesi beni çok duygulandırdı. Yaptığımız çalışmaların ne kadar kıymetli olduğunu o an bir kez daha anladım.” (2017/Pakistan, Muhammed Medeni Boyacı)

YETİM SPONSORLUĞU BAŞVURU FORMU

TIKLAYINIZ
TIKLAYINIZ